List pasterski Księdza Arcybiskupa Metropolity Łódzkiego

na Adwent 2016 r.

Drodzy Siostry i Bracia: Światłość Pańska już jest pośród nas!

Z takim oto radosnym orędziem wkraczamy w kolejny liturgiczny Adwent Kościoła, a równocześnie w kolejny Adwent w naszym życiu.

Dla Narodu Wybranego ta Światłość rozbłysła z chwilą, kiedy Bóg wezwał Abrahama do opuszczenia rodzinnego, pogańskiego, chaldejskiego Ur i do wyruszenia na drogi wiary i pełnego zaufania pokładanego w Stwórcy wszelkiego istnienia. Odpowiadając na Boże wezwanie, Abraham stał się „ojcem wszystkich wierzących” (por. Rz 4, 11). Jego śladami podążali przedstawiciele kolejnych pokoleń synów Izraela, którzy swą ufność położyli w Panu: Izaak, Jakub, Józef, Mojżesz, król Dawid. To dlatego prorok Izajasz zwracał się z wezwaniem skierowanym do swych rodaków: „Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!” (Iz 2, 5).

Dla nas, chrześcijan, ta Światłość w sposób ostateczny i definitywny zajaśniała z chwilą przyjścia na świat Jezusa Chrystusa. To dlatego św. Mateusz związał początek publicznej działalności Chrystusa z wypełnieniem się proroctwa Izajasza o ludzie, który dotychczas „siedział w ciemności” i który dzięki nauczaniu Mistrza z Nazaretu „ujrzał światło wielkie”, a dla wszystkich mieszkańców „cienistej krainy śmierci światło wzeszło” (por. Mt 4, 13-17). Właśnie to nauczanie Chrystusa na drogach i ścieżkach palestyńskiej ziemi rozważamy we wprowadzonych przez św. Jana Pawła II różańcowych tajemnicach światła.

Jednakże w rozważaniach tych nie chodzi tylko o to, abyśmy naszą pobożną myślą wracali do historycznych wydarzeń sprzed prawie dwóch tysięcy lat. Dużo ważniejszą rzeczą jest zrozumienie przez nas tego, że jeżeli Światłość Pańska już rozbłysła nad ziemią, to naszym podstawowym zadaniem jest powstać i wyrwać się z krainy mroków, w której dotychczas się znajdowaliśmy, aby znaleźć się w błogosławionym kręgu Chrystusowej światłości. To dlatego św. Paweł Apostoł, w czytanym dzisiaj fragmencie Listu do Rzymian, zwraca się do nas z zdecydowanym wezwaniem: „Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!” (Rz 13, 11. 12b). Poprzez metaforę „zbroja światła” św. Paweł wskazywał na Syna Bożego. Aby jednak nie było żadnych niedomówień czy błędnych interpretacji z nią związanych, jednoznacznie napisał on nieco dalej: „Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa” (Rz 13, 14a). A znaczyło to – i ciągle znaczy: Niech On stanie się waszą Światłością! Niech dzięki Niemu dokona się w was tak znacząca duchowa przemiana, że staniecie się „światłem świata”! Niech poprzez widoczne dla innych „wasze dobre uczynki” ludzie będą „chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (por. Mt 5, 14-16)!

Drodzy Siostry i Bracia!
To Pawłowe nauczanie o konieczności „powstania ze snu” i „przyobleczenia się w Pana Jezusa Chrystusa” znalazło jakże przejmujące i jednoznaczne echo w słowach, które cztery miesiące temu, 30 lipca tego roku, na Campus Misericordiae w Brzegach koło Wieliczki Ojciec Święty Franciszek skierował do młodych całego świata. Nawiązując do owego snu, z którego za wszelką cenę należy się wyrwać, Papież mówił o iluzji „kanaposzczęcia”. Właśnie ta iluzja jest owym „cichym paraliżem, który może nas zniszczyć najbardziej, bo po trochu. Nie zdając sobie z tego sprawy, stajemy się [wtedy] ospali, ogłupiali, otumanieni, (…) mylący szczęście z kanapą”. Aby stać się i być prawdziwie wolnymi, Ojciec Święty Franciszek wzywał młodych do konkretnego czynu: do zejścia z kanapy, do nałożenia wyczynowych butów i do związania swego życia z Chrystusem. „Jezus jest [bowiem] Panem ryzyka, tego wychodzenia zawsze <poza>>. Jezus nie jest Panem komfortu, bezpieczeństwa i wygody. Aby pójść za Jezusem, trzeba mieć trochę odwagi, trzeba zdecydować się na zamianę kanapy na parę butów, które pomogą ci chodzić po drogach, o jakich ci się nigdy nie śniło, ani nawet o jakich nie pomyślałeś, po drogach, które mogą otworzyć nowe horyzonty, nadających się do zarażania radością, tą radością, która rodzi się z miłości Boga, radością, która pozostawia w twoim sercu każdy gest, każdą postawę miłosierdzia. (…) We wszystkich środowiskach, w jakich jesteście, miłość Boga zachęca nas do niesienia Dobrej Nowiny, czyniąc ze swojego życia dar dla Niego i dla innych”.

Drodzy Siostry i Bracia!
Mijający 2016 rok dał nam wiele bardzo ważnych okazji, aby zerwać z iluzją „kanaposzczęścia” i związać swoje życie z Chrystusem. Były nimi: obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski, Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, Światowe Dni Młodzieży, ogłoszenie Chrystusa Królem naszych serc. Wiele osób przewartościowało już swoje życie i zaczęło świadomie budować je na tym fundamencie, którym jest sam Chrystus. Wiele jednak osób ciągle jeszcze się waha, bojąc się podjąć ryzyka związanego z jednoznacznością Ewangelii. Rozpoczynający się Adwent jest sposobnym czasem do tego, aby mimo wszelkich zewnętrznych i wewnętrznych oporów opowiedzieć się za naszym Zbawicielem, który nam i całemu światu przynosi miłosierną miłość. Bardzo ważną pomocą w tym wewnętrznym przełamaniu są rozpoczynające się już w niektórych parafiach naszej Archidiecezji, prowadzone przez ojców jezuitów, Misje Miłosierdzia Bożego, które będą trwały aż do końca 2019 roku. Większemu zaangażowaniu, osobistemu i wspólnotowemu, w życie Kościoła będą też niewątpliwie służyły podjęte już prace przygotowawcze związane z duszpasterskim Synodem Archidiecezji Łódzkiej. Będzie on trwał w latach 2017-2019 i podejmie tak kluczowe dla życia naszego Kościoła zagadnienia, jak młodzież, rodzina i parafia. Wszystkie te bardzo ważne przedsięwzięcia polecam Waszej, Drodzy Siostry i Bracia, trosce i modlitwie. Natomiast wszystkie osoby, które są dotknięte bólem i cierpieniem, bardzo proszę, aby je złączyły ze zbawczymi cierpieniami Chrystusa dla dobra naszego Kościoła łódzkiego.

Życząc wszystkim jak najszybszego wejścia w błogosławiony krąg światłości Chrystusa, a także wiernego i radosnego w nim trwania, na ten święty czas Adwentu wszystkim Wam z całego serca błogosławię.

+ Marek Jędraszewski, Arcybiskup Metropolita Łódzki